عشق عوضیسوال:
سلام
نمیدونم از كجا شروع كنم بنابراین تصمیمگرفتم هرچی از ذهنم میگذره رو عینا بنویسم. چرا نمیتونیم پدر و مادرمون رو انتخابكنیم؟! من اصلا نمیخوام از بعد مادی وارد این بحث بشم و مشکلاتم رو بگم نه اینکه چونتامینم بلکه چون كلا آدمه قانعی ام اینو گفتم حتی خود خانواده هم میگن كه بچهقانعی هستم. شكایت من از تفاوت فهم و درك و رفتار پدر و مادرهاست ،منظورم از فهمهم اصلا تحصیلات و فرهنگ نیست منظورم درك نیازها و احساسات آدمه! پدر و مادری دارمكه هر كی از دور ببینه فكر میكنه كه من چقدر خوشبختم! ولی از دلم خبر ندارن! پدرمبی مسئولیته و مادرم هم درست با من رفتار نمی کنه تا بحال چند تا از خواستگارام روبخاطر برخورد نامناسب پدر مادرم از دست داده ام برادرم یک ازدواج نامناسب کرده ومادرم وقتی با برادرم و زنش درگیر می شه عقده اش رو سر من خالی می کنه و راحت میشه الان نمیدونم چی كار كنم نه راه پس دارم نه راه پیش! لطفا نگید خودتو سرگرم كنیا كار پیدا كن كار نیست دست خودم باشه با وجود مدرك مهندسی كه دارم منشی گری هممیكنم تا از این خونه خلاص بشم ولی خانواده م نمیزاره، به هیچ وجه هم پیشنهاد ندینكه باهاشون منطقی حرف بزنم ،چون اصلا حرف منطق حالیشون نیست. چی كار كنم؟ نکته اخراینکه ما از نظر حجاب در حد متوسطیم یعنی نه چادری و نه زیاد جلف! اما مادرممجبورم میکنه که تو مهمونی خانوادگی روسری مو باز کنم یا موقع رفتن به دانشگاهقسمتی از موهامو بیرون بذارم منم از بس باهاش بحث کردم دیگه خسته شدم و کاری کهاون میگه رو میکنم. من در مقابل این رفتار مادرم چکار کنم ؟
جواب:
سلام
همون طور که گفتی ادم پدر مادرش روانتخاب نمی کنه که مواظب باشه بدش نصیبش نشه همون طوری که خیلی از شرایط دیگهزندگی رو هم خودش انتخاب نمی کنه و بلکهحتی خصوصیات ظاهری رو باطنی خودش رو هم خودش انتخاب نمی کنه لذا تمام اینا از پدرو مادر گرفته تا شرایط محیطی و حتی خصوصیات خود فرد نه تنها می تونه ایده ال نباشهبلکه حتی ممکنه مطلوب هم نباشه و خوبه که بدونی نه تو اولین نفری هستی که اوضاع بروفق مرادت نیست نه اخرین نفر اما این طور نیست که وضعت از همه بدتر باشه یعنی همونطور که اوضاعت از خیلیا بدتره ، از خیلیا هم بهتری از اونا که اصلا پدر و مادریندارند و با یتیمی بزرگ شده اند، از اونا که با فقر شدید دست و پنجه نرم می کنند،از اونا که نقص بدنی دارن، از اونا که خودشون عیبی ندارند اما یکی از بستگانشونعیب بزرگی داره مثل اینکه معتاده یا دزده یا جنایت کاره ، خلاصه اگر توجه کنی علیرغم این همه سختی خدا رو شکر می کنی که جای هیچ کدوم از اینا که گفتم نیستی
پس یه راه اروم شدنت اینه که فقط نیمهخالی لیوان زندگیت رو نبینی بلکه با توجه به کسانی که وضعشون از تو بدتره یه نگاهیبه نیمه پر لیوان زندگی بندازی و به نعمتهایی که داری هم توجه کنی و خدا رو شکرکنی که وضعت از این بدتر نیست
یه راه دیگه اینه که تدریجا تمرین بیخیالی کنی چون وقتی ادم نمی تونه مشکلی رو حل کنه اگر بخواد فقط غصه بخوره و چراچرا کنه فقط به خودش ضربه می زنه
راه سوم اینه که وضع فعلی رو به همینصورت که هست قبول کنی و سعی کنی باهاش کنار بیایی مثل کسی که میره زندان اولشخودشو به در و دیوار می کوبه اما تدریجا وضعیتش رو قبول می کنه و خودشو با اوناوفق می ده و اروم می شه
راه چهارم اینه که به جای غصه خوردن برایاز دست رفتن موقعیتهای خوب ازدواج، سعی کنی کاری کنی که زمینه اومدن خواستگار خوببرات فراهم بشه و در این زمینه می تونی حضور اراسته و زیبا در مجالس زنونه داشتهباشی و از کمک مراکز و سایتهای همسریابی (البته با احتیاط) استفاده کنی
پنجم هم اینکه وقتی مادرت عقده اش رو رویتو خالی می کنه بذار حرفاش رو بزنه و اروم بشه و از درگیری با مادرت پرهیز کن وبلکه سعی کن با رفتارت ارومش کنی اینو بدون که اگر عکس العمل مناسب نشون بدی امکانداره تدریجا دیگه باهات درگیر نشه
در مورد اینکه گفتی مادرت مجبورت می کنهروسریت رو برداری یا موهات رو بیرون بذاری عرض می کنم گرچه رعایت احترام پدر مادرلازمه اما شما حق نداری در این زمینه از مادر اطاعت کنی و باید به دستور خدا درزمینه حجاب عمل کنی و در جواب مادر هم نمی خواد بحث کنی بلکه محترمانه بگو که همونخدایی که دستور داده که من به شما احترام بذارم همون گفته که وقتی شما حرفی برخلاف دستوراتش زدید گوش ندم
موفق باشید
مشاوره ازدواج : ایا امیدی هست؟