مشاوره ازدواج : زمان مناسب برای ازدواج

سوال :

سلام

خواهشمندم درباره ی آمادگی ازدواج بنویسید دختری 19 ساله ودانشجو هستم.با اینکه ازدواج در سن نسبتا بالا در فامیل مرسوم هست،خانواده اماصرار دارن که در خانه را به روی خواستگارها باز کنن و من به شدت از این مسالهواهمه دارم ،آدم راحتی نیستم فکر می کنم که نمی تونم با یه پسر غریبه دربارهازدواج حتی حرف بزنم ازطرفی خواستگارها شرایط خیلی خوبی دارن از نظر شغل و تحصیلاتو خانواده و... نظر والدینم اینه که اگر سنم بالاتر برهخواستگارهای خوب روز به روز کمتر می شن،راستش الان که مطالب شما رو هم خوندم کمینگرانم می کنه چون شما هم همین رو گفتید. بهعلاوه از این نظر تعجب می کنم چون همه خانمهایی که در سن کم ازدواج کرده اند و منمی شناسم، واقعا پشیمانند و شدیدا سرخورده به نظر می یان. حالا من مونده ام با این اطلاعات ضد و نقیض.کمینسبت به پسرها بدگمانم،خودم فکر می کنم که از پس آداب و معاشرت های اجتماعی بر نمییام.مادرم نظر مخالف داره. خواهشمی کنم راهنماییم کنید و بگید چطور می تونم بفهمم که چه زمانی برای ازدواج عقدنامزدی یا حتی مراسم خواستگاری آماده ام .

جواب :

سلام

من نمی دونم علت واهمه شما از صحبت با پسر غریبه برایازدواج چیه اما این می تونه عکس العمل طبیعی خجالت دختر پاکدامنی باشه که تا بحالهیچ رابطه ای با پسرها نداشته؛ یعنی دختری که تاکنون هیچ ارتباطی با پسرها نداشتهطبیعی است که نتونه به راحتی با اونا در زمینه ازدواج صحبت کنه

این مساله منو یاد جریان ازدواج حضرت زهراء سلام الله علیهاانداخت که وقتی پیامبر گرامی اسلام (ص) خواستگاری امیر المومنین (ع) رو به اطلاعایشون رسوند، حضرت زهرا(س) از خجالت سکوت کرد و بله رو به زبان نگفت و از اینجااست که می گن سکوت دختر باکره علامت رضایتشه

پس خجالت از صحبت با پسر در مورد ازدواج غیر طبیعی نیست ودلیل عدم امادگی برای ازدواج هم نیست

در زمینه امادگی برای ازدواج هم باید عرض کنم زمانی کهاحساس نیاز به جنس مخالف در دختر و پسر بیدار می شه و نگاهشون به همدیگه عوض می شهو احساس کشش عاطفی و جسمی نسبت به همدیگه پیدا می کنن معلوم می شه جسم و روحشون ازنظر طبیعی به جایی رسیده که احساس می کنه نیاز به برقراری ارتباط با جنس مخالف داره

علت تمایل به برقراری رابطه بین دخترها و پسرهای نوجوان همهمینه که می خوان به احساس نیازشون پاسخ بدن و اون جای خالی رو که در وجودشوناحساس می کنن پر کنند

دو راه برای پاسخ گویی به این نیاز هست که اولی راهی که درغرب متداوله و دوم راهی که دین ارائه کرده  

راه غربی اینه که به دختر پسرها اجازه داده می شه در هر حدی کهبخوان با هم به عنوان دوست دختر و پسر ارتباط عاشقانه و حتی جنسی داشته باشن و بعدگذشت سالها در حدود 25 سالگی یا بالاتر ازدواج کنند

راه دینی اینه که پاسخ این تمایل از ابتدا - به جای ارتباط دختر وپسر- با ازدواج داده بشه، و طبق نظر دین : ازدواج برای هر دختر و پسری که به بلوغمی رسند مستحبه و اگه به گناه بیفتند واجب می شه

پس از نظر دینی هر دختر پسر بالغی امادگی ازدواج رو دارن امااز دیدگاه غربی اونا سالهای سال باید برای ازدواج صبر کنند ولی در فاصله بین بلوغجنسی و ازدواج می تونن با هم رابطه حتی جنسی داشته باشن

پس هم در دیدگاه دینی و هم نگاه غربی پاسخ گویی به نیازهایروحی و جسمی دخترها و پسرها به رسمیت شناخته شده اما نحوه اش متفاوته که از نظردینی ازدواج و از نظر غربی رابطه ازاد تا زمان ازدواجه

پس اگه شما به این درجه رسیدید که جای خالی نیاز عاطفی وجسمی رو در روحتون حس می کنید و به نظرتون می رسه که به همدم و همراهی که دلتون روبهش بسپرید و شریک غم و شادیهای شما باشه نیاز  دارید و دلتون به برقراری این ارتباط جواب مثبتمی ده، معلوم می شه که شما به درجه ای رسیدید که از نظر دینی امادگی ازدواج دارید واز نظر دیدگاه غربی هم می تونید با جنس مخالف رابطه برقرار کنید

شاید بگید اگه صرف رسیدن به بلوغ و احساس نیاز عاطفی و جنسی برای امادگیازدواج کافیه پس چرا همه می گن که بلوغ جنسی کافی نیست و بلوغ عقلی عاطفی روانیاجتماعی برای ازدواج لازمه

جوابش اینه که این حرف مطابق دیدگاه غربی هاست که بین بلوغو ازدواج سالها فاصله می اندازند چون لازم دونستن بلوغهای چندگانه عقلی و اجتماعیو... یک  دیدگاه غربی است نه دینی بخاطراینکه در متون دینی ما هیچ ذکری از لزوم بلوغهای چندگانه به میون نیومده

پس از نظر دینی شما به صورت کلی امادگی ازدواج رو دارید امااگه به علت دیگه ای از روبرو شدن خواستگار واهمه دارید یا فکر می کنید از پس ادابمعاشرتهای اجتماعی بر نمیاید این مساله راه حل خودشو داره و تدریجا در روندخواستگاری و ازدواج قابل برطرف شدنه

اما در مورد اینکه گفتید: همه خانمهایی که می شناسید و درسن پایین ازدواج کرده اند پشیمون و سرخورده اند، خدمت شما عرض می کنم با توجه بهاینکه خانمهای بسیاری هم هستند که با وجود ازدواج در سن پایین از زندگیشون راضیندمعلوم می شه که این پشیمونی عمومیت نداره و شامل بعضی از خانمها می شه پس باید گفتنفس ازدواج در سن پایین سبب پشیمونی نیست وگرنه باید تمام کسانی که در سن پایینازدواج کرده اند از زندگیشون ناراضی و از ازدواجشون پشیمون باشن

ولی در عین حال باید علت پشیمونی اونا روشن بشه تا یه وقت نکنهشما هم مثل اونا پشیمون بشید

اولین دلیل پشیمونی اونا ممکنه این باشه که انتخابشون نامناسب بوده و اوناتناسبهای لازمه رو با شوهراشون نداشتن

دلیل دوم هم شاید این باشه که ازدواجشون اجباری بوده یعنی خونوادهشون کسی رو که اونا دوستش نداشتند بهشون تحمیل کرده اند

اگه علت این دو مورد باشه خراب شدن زندگیشون به ازدواج درسن پایین ربطی نداره بلکه به انتخاب نادرست و اجبار خانواده برمی گرده که هر دوشنتیجه اشتباه خانواده است که بدون توجه به اینکه ایا پسر برای ازدواج با دخترشونمناسبه یا نه، به ازدواج اونا رضایت دادند و همچنین بدون توجه به عدم علاقه دختر اونومجبور به ازدواج کردند

شاید بگید که اگه اون دختر سنش بیشتر بود تن به این ازدواج نامناسب یااجباری نمی داد جوابش اینه برفرض هم که دختر سنش بیشتر بود بازم نمی تونست تشخیصبده که طرف به دردش می خوره یا نه چون وقتی پدر مادرش عدم تناسب رو متوجه نشدند خوددختر سنش م که کم نباشه بازم معلوم نیست بتونه بفهمه

البته در صورتی که خونواده اش مسامحه کرده و با وجود عدمتناسب اونو شوهرش داده باشند در این صورت سن موثره چون اگه سنش بیشتر بود ممکن بودبتونه مخالفت کنه همچنین اگه سنش بیشتر بود ممکن بود نتونن اونو به کسی که نمیخواد شوهرش بدن

پس بالاتر بودن سن دختر می تونه از مسامحه خانواده و ازدواجاجباری جلوگیری کنه اما در صورتی که خانواده دقت داشته باشن و از تحمیل ازدواج همبه دختر خودداری کنن ازدواج در سن پایین از این جهت اشکالی ایجاد نمی کنه

دلیل سوم برای پشیمونی ممکنه این باشه که اونا زندگی خودشون رو بادخترا مقایسه می کنن که در سن نوجوانی زحمت زیادی برای اداره زندگی و شوهر داری وبچه داری کشیدند و تصور می کنند که دخترای امروز که دیر ازدواج می کنند خوشبختترند که این زحمتها رو نکشیده اند

دلیل چهارم هم ممکنه این باشه که ازدواج آزادی و اختیار زن رو محدودمی کنه و لذا می گن خوشا بحال دخترهای امروز که قبل ازدواج به راحتی هر کار دوستدارند انجام می دن و به هر فعالیتی اعم از علمی و ورزشی و... که مایلند دست می زننو فردی به نام شوهر نیست که آزادیشون رو محدود کنه

خلاصه دلیل سوم و چهارم اینه که ازدواج زحمت فراوان داره و آزادیرو محدود می کنه پس بهتره که ازدواج در سنین بالاتر صورت بگیره وگرنه پشیمونی داره

جواب این دو دلیل اینه که اولا زحمت داشتن یا محدود کردن ازادیدر صورتی خوب نیست که مصلحت نداشته باشه ، اما اگه مثل ازدواج فواید زیادی - ازقبیل رشد و تکامل فکری اجتماعی اخلاقی ، تقویت روحیه دیگر گرایی ، رفع نیازهایعاطفی و جنسی و تعدیل غرائز ، ایجاد آرامش روحی روانی ، مصون شدن از لغزش و گناه ،کسب ثوابهای فراوان بخاطر ازدواج ، آرامش فکری برای کارهای علمی پژوهشی- داشتهباشه به زحمت و محدودیت بیشتر از اینش هم می ارزه

ثانیا : اگه ازدواج زحمت اداره زندگی و شوهر داری رو داره،در عوض لذت ارتباط عاشقانه با همسر رو داره به حدی که زن کار در خانه برای محبوبشرو زحمت نمی بینه همون طور که مرد زحمت کار کردن بخاطر همسری که بهش عشق می ورزه روبا رغبت به جان می خره ، یا اگه ازدواج زحمت بچه داری داره اما به شدت هم لذت دارهبه طوری که زندگی بعد یه مدت بدون بچه به معنی جلوه می کنه

ثالثا : این طور نیست که در همه موارد آزادی دختر محدود بشهچون دختر می تونه در مورد هر فعالیتی که دوست داره انجام بده با خواستگارش صحبتکنه و در صورتی که قبول کرد بله بگه

پس علت اینکه بعض زنها بخاطر زحمت و محدودیت ازادی بعدازدواج اظهار پشیمونی می کنن اینه که اولا فقط زحمتها و محدودیتها رو می بینن و بهلذتها و خوشیهای فراوانی که در زندگی دارند توجه نمی کنند و ثانیا : تصور می کنند کهدخترها در دوران تجرد خیلی خوشند و با نبود زحمت و داشتن ازادی از زندگیشون لذت میبرند در صورتی که توجه ندارن در مقابل ، دخترها از موهبتها و فوائد ازدواج - مثلداشتن همدم و همسری که در آغوش او آرامش پیدا کنند و در کنار او گذر عمر رو احساسنکنند- محرومند  

نتیجه اینکه ازدواج در سن پایین اگه با فرد مناسب و موردعلاقه دختر انجام بشه نه تنها پشیمونی نداره بلکه برعکس ازدواج در سن بالا در این صورتپشیمونی داره، چون هم از فواید ازدواج محروم می شه و هم ممکنه که دچار لغزش و گناهبشه

پس با توجه به موارد فوق شما خواستگارها رو رد نکنید و اینوهم بدونید همون طوری که والدینتون هم اشاره کردند هرچه سنتون بالاتر برهخواستگارهای بهتر رو از دست می دید و اگه بازم بالاتر بره خواستگارهای خوب رو ازدست می دید و اگه خیلی بالا بره کلا خواستگار نخواهید داشت. پس اگه بهترین شرایط روبرای ازدواج می خواید که ایده ال ترین فرد رو انتخاب کنید زمانش الانه چون بر خلاففکر یه سری دخترها، اکثر مردم به ازدواج پسرشون با دختر کم سن بیشتر رغبت دارن تادختر تحصیل کرده سن بالا

کلام اخر اینکه با توجه به بدگمانی شما به پسرها و ترس شمااز پشیمون شدن عرض می کنم: در صورتی که شما و خانواده تون دقتهای لازمه رو در موردشرایط خواستگار انجام بدید و اونا هم اهل مسامحه در این زمینه نباشن و شما هم خواستگاررو بپسندید و مورد علاقه تون باشه و در مورد فعالیتهایی که دوست دارید انجام بدیدباهاش توافق کنید، بدونید که به امید خدا فرد خوبی نصیبتون می شه و پشیمون هم نخواهیدشد.